วันนี้ที่มี ก็แค่ตัวฉันอยู่ตรงนี้
กับทุกนาที ที่ต้องเจ็บช้ำจากวันนั้น
จะลุก จะยืน จะฝืน จะทน ก็ล้ม ก็พัง
กับความรัก ที่เธอซ้ำทำลาย
ทุกครั้งทุกคราว ที่ทุ่มเทให้ใครทั้งใจ
ที่เหลือ ที่คืน ที่กลับมา คือเศษหัวใจ
ลองเทอีกที ให้รักเธอไป
แต่วันนี้ กลับมีฉัน คนเดียว
เราสองคนต้องห่างไกล แต่ตัวฉันเองที่เสียใจ
วันนี้เธอไปอยู่ไหน ในวันที่ฉันมีแต่น้ำตา
รักที่จบ กับเธอที่พบกันแค่เพียงผ่าน
ฝันแสนดีที่มีเธอไม่นาน
ตื่นขึ้นมาก็จาง หายไป
หัวใจเจ็บ พอแล้วทำไมความรักต้องทำร้าย
ทั้งหัวใจที่ให้ไป ต้องช้ำเจียนตาย
เป็นเศษใจที่ยับเยิน
วัน วันและคืน คืนที่ฉันต้องยืนอยู่เดียวดาย
ข้างกายมันไม่มีผู้คน
มืดมน หม่นหมอง สมองกับหัวใจ
เหมือนมันจะเป็นไข้ เหมือนมันกำลังใกล้ตาย
ที่เธอมาทิ้ง มาลา มาจาก
มาพรากความรักของฉันไป
มองฟ้าให้ตาสว่าง ฟ้ากลับกลายเป็นสีเทา
ฟังเสียงมาเรียมแล้วใจมันเศร้า
ชีวิตของเรากับภาพฝัน
โอ้ เรามันคนใจน้อย พี่บอยตรัยเค้าบอกว่างั้น
ทุกคืน ทุกวัน เวลาเหล่านั้น ที่มันยังจดยังจำ
ยังฝังในหัว ก็พอเลย
เราสองคนต้องห่างไกล แต่ตัวฉันเองที่เสียใจ
วันนี้เธอไปอยู่ไหน ในวันที่ฉันมีแต่น้ำตา
รักที่จบ กับเธอที่พบกันแค่เพียงผ่าน
ฝันแสนดีที่มีเธอไม่นาน
ตื่นขึ้นมาก็จาง หายไป
หัวใจเจ็บ พอแล้วทำไมความรักต้องทำร้าย
ทั้งหัวใจที่ให้ไป ต้องช้ำเจียนตาย
เป็นเศษใจที่ยับเยิน
เราสองคนต้องห่างไกล แต่ตัวฉันเองที่เสียใจ
วันนี้เธอไปอยู่ไหน ในวันที่ฉันมีแต่น้ำตา
รักที่จบ กับเธอที่พบกันแค่เพียงผ่าน
ฝันแสนดีที่มีเธอไม่นาน
ตื่นขึ้นมาก็จาง หายไป
หัวใจเจ็บ พอแล้วทำไมความรักต้องทำร้าย
ทั้งหัวใจที่ให้ไป ต้องช้ำเจียนตาย
เป็นเศษใจที่ยับเยิน
เปลืองหัวใจ กับใครที่ไม่รักจริง
ทอดทิ้ง ปล่อยฉันเอาไว้ลำพัง
พอแล้วใจ จะไม่รักใคร
ต่อไปจากนี้จะไม่สนใจ ทุ่มเทให้ใจไปให้ใคร
ต้องช้ำเจียนตาย เป็นเศษใจที่ยับเยิน